Μου αρέσουν οι άνθρωποι τύπου Άλφα (όπως τους έχω ονομάσει) στη ζωή τους: αυτοί δηλαδή που έτσι όπως είναι με σένα είναι και με μένα, έτσι είναι και με τον τάδε και με τον δείνα. Αυτοί που είναι ό,τι λένε, και κυρίως ό,τι σκέφτονται. Χθες και προχθές, το πρωί και το βράδυ, αύριο και μεθαύριο, στον ύπνο τους και στον ξύπνιο τους, στο σπίτι τους και στον δρόμο τους.
Αυτοί οι άνθρωποι μου αρέσουν στη ζωή μου: οι συνεπείς.
Και διακρίνω ένα είδος καθετότητας από την πλευρά μου ως προς αυτό. Μιας καθετότητας για το ...αυτονόητο κοινώς που σ' αυτή την περίπτωση αναρωτιέμαι... Πόσο μεμπτή μπορεί να είναι μια καθετότητα...;
Αυτοί οι άνθρωποι μου αρέσουν στη ζωή μου: οι συνεπείς.
Και διακρίνω ένα είδος καθετότητας από την πλευρά μου ως προς αυτό. Μιας καθετότητας για το ...αυτονόητο κοινώς που σ' αυτή την περίπτωση αναρωτιέμαι... Πόσο μεμπτή μπορεί να είναι μια καθετότητα...;
ξι.
No comments:
Post a Comment