Thursday, September 19, 2013

Άκρα

Όσο πάει και τα αυτονόητα καταργούνται. 
Ποδοπατούνται από τα συμφέροντα και την εγωπάθεια, από την τρέλα και το σαλτάρισμα και από κάθε λογής "άκρα".

Και κάποιες νύχτες οι ανάσες βαραίνουν επικίνδυνα και το σώμα αρχίζει να στάζει αίμα αντί για ιδρώτα.

Μα δεν καταλαβαίνει ο Άνθρωπος ότι τα άκρα δεν λυπούνται κανέναν; Στα άκρα δεν υπάρχει μάζεμα, τα άκρα είναι αιμοσταγή και αδιάκριτα, είναι πλοκάμια που απλώνονται και καίνε. Και όσο πιο κοντά τους πας, τόσο περισσότερο καίγεσαι.

Δεν τίθεται θέμα επιλογής, τίθεται θέμα απόφασης και δράσης.
Αύριο το "κάποιες" από τις νύχτες θα εξαφανιστεί και θα γίνουν "όλες", και θα βρεθούμε εσύ κι εγώ στην καρδιά της λάμψης της.

Δεν είναι φόβος γιατί τα ελεύθερα και καθαρά μυαλά δεν τρέμουν (σαν του
Παύλου Φύσσα).
Είναι ανάγκη. Ανάγκη και ζωή. Ανάγκη και ζωή κι ελευθερία. Ελευθερία και Δημοκρατία.

Είναι τα αυτονόητα της Ύπαρξης.

ξι.

No comments: