Sunday, September 11, 2011

lo absurdo #3

(σελ. 79)
[...] Μία από τις μόνες λογικές φιλοσοφικές θέσεις είναι λοιπόν η επανάσταση. Είναι μια διαρκής αντιπαράθεση του ανθρώπου και της θολότητάς του. Είναι απαραίτητη για μια ανέφικτη διαφάνεια. Θέτει, ανά πάσα στιγμή, τον κόσμο υπό αμφισβήτηση. Όπως ο κίνδυνος προσφέρει στον άνθρωπο την αναντικατάστατη ευκαιρία να τη συλλάβει, έτσι η μεταφυσική επανάσταση διευρύνει και τη συνείδηση καθ' όλη τη διάρκεια της εμπειρίας. Αποτελεί τη μόνιμη παρουσία του ανθρώπου μπροστά στον εαυτό του. Δεν προσδοκά, είναι άπελπις. Η επανάσταση αυτή εκφράζει τη βεβαιότητα ενός πεπρωμένου που συνθλίβει, δίχως την καρτερία που θα' πρεπε να το συνοδεύει [...]

[...] Una de las únicas posiciones filosóficas lógicas es, por lo tanto, la rebelión. Es una confrontación perpetua del hombre con su propia oscuridad. Es necesaria para una transparencia imposible. Pone al mundo en duda en cada uno de sus segundos. Así como el peligro proporciona al hombre la irremplazable ocasión de agarrarla, también la rebelión metafísica extiende la conciencia a lo largo de la experiencia. Es esa presencia constante del hombre ante sí mismo. No aspira a nada, pues carece de esperanza. Esta rebelión es la seguridad de un destino aplastante, sin la paciencia que debería acompañarla. [...]

ξι.

1 comment:

ξι said...

Λα ρεμπελιόν η προσωπική, της διαφάνειας και της συνείδησης, η ανιδιοτελής, που περνά στην ιστορία (ή διαφορετικά: περνά από πάνω της η Ιστορία) και γίνεται λα ρεβολουσιόν.

Μια μεγάλη αλήθεια κι αυτή, κατά τη γνώμη μου.

ξι.