Saturday, April 11, 2009

one sentence, one feeling

Περιμένω να γίνει αυτό το "κλικ" στο μυαλό κάποιων ανθρώπων, να ανοίξουν τα μάτια τους, ν' απαγκιστρωθεί ο εγκέφαλός τους από τα συμπλέγματα και τις ανοησίες που κουβαλάει μέσα του εδώ και χιλιάδες χρόνια, ν' απελευθερωθούν επιτέλους από τα κάθε λογής δεσμά, ψέματα κι αυτά τα ψεύτικα, στενά και άλυτα δεσμά που δεν τους επιτρέπουν να δουν την Αλήθεια (την δική τους και των άλλων), που δεν τους επιτρέπουν να επικοινωνούν, να κατανοούν, να συναισθάνονται και που, αντίθετα, τους φανατίζουν ακόμη περισσότερο να εμμένουν στην πόλωση του μυαλού τους: μια πόλωση που κάνει τους ανθρώπους ψευδολόγους, υποκριτές, συμπλεγματικούς, συγκρουσιακούς, κυνικούς, ρατσιστές (υπάρχουν τόσα είδη απ' αυτούς τους τελευταίους) και που κάπως έτσι διαμορφώνουν τελικά τις κοινωνίες στις οποίες ζούμε.
Μου φαίνεται ότι θα περιμένω για πάντα...
Στην Ε. που μου τα είπε όλ' αυτά χτες μ' ένα της βλέμμα.
ξι.



Espero que suceda este "clic" en la mente de algunos hombres, que abran los ojos, que el cerebro se escabulla de los complejos y de las tonterías que trae consigo desde hace miles de años, que se libren -por fin- de las varias ataduras, mentiras y estas cadenas falsas, estrechas y atadas que no les permiten ver la Verdad (la Verdad de si mismos y de los otros), que no les dejan comunicarse, entender, sentirse y que -al contrario- les fanatiza aún más hacia la polarización de la mente: una polarización que hace los hombres ser falazos, hipócritas, acomplejados, conflictivos, cínicos, racistas (hay una gran variedad de estos últimos) y que algo así forman finalmente las sociedades en las que vivimos.
Me parece que esperaré para siempre...
A E., que me lo dijo todo eso ayer con una sola mirada suya.
ξι.

3 comments:

Darkling said...

And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one deared
Disturb the sound of silence.

Simon and Garfunkel - the Sound of Silence - 1964

ξι said...

@ Darkling:
Ειδικά τα δυο πρώτα "people" ταιριάζουν πολύ στην περίσταση. Η κοπέλα για την οποία το έγραψα απολύθηκε τη μέρα που λέω. Ο τύπος που την απέλυσε -πάντως- σίγουρα δεν γράφει τραγούδια. Μάλλον, παραμονές Πάσχα, αρέσκεται να κάνει τον κόσμο ακόμα πιο δυστυχισμένο.

Ξ.

ξι said...

@ Darkling:
Α! Και, συγγνώμη, ξέχασα. Υπάρχει κάτι απείρως χειρότερο... Ο λόγος για τον οποίο την απέλυσε (τον οποίο θα στον πω "αλλού").

Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο:-)
Ξ.